Opa en de mannenlijn
Afgelopen maand was ik met familie naar het graf gegaan van mijn opa Cees. De begraafplaats bevindt zich in Castricum. Samen met mijn vader en mijn zusje zijn we op bezoek gegaan. Ik heb opa nooit ontmoet. Hij was al overleden nadat ik geboren was. Het bezoek was ook een soort afscheid nemen want het graf ging geruimd worden. Na 50 jaar vond mijn vader en zijn zus (mijn tante) het wel mooi geweest. Er zitten ook aardig wat kosten aan verbonden natuurlijk.
Het was een mooi en indrukwekkend moment waarbij mijn over het algemeen stoïcijnse vader ook even verdriet kon tonen. Zijn relatie met opa was nooit echt warm. Hij beschreef hem altijd als een koude afstandelijke man. Een man die het niet zo had van het leven. Hij is ook vroegtijdig gestorven aan een hartaanval. En ook ik was geraakt. Het voelde alsof ik even echt opa kon bezoeken.
Ondanks dat ik opa nooit gekend heb kon ik die dag goed merken dat er nog steeds verbinding is met hem. De mannenlijn blijft doorgaan ondanks dat hij overleden is. Het is alsof opa door leeft via mijn vader en mijzelf. En wat hij heeft meegemaakt weer wordt (over)gedragen aan ons.
Familieopstellingen
Ook in familieopstellingen is keer op keer weer te zien hoe sterk deze verbinding is. Een primair voorbeeld is de mannenlijn waarbij te zien is dat de verbinding tussen al deze heren in stand blijft (mits er een verstoring is) ondanks dat iemand is overleden. En dat dingen worden gedragen door en overgedragen worden aan nieuwe generaties.
Het is daarom belangrijk bij een verstoring om dit aan het licht te brengen juist door middel van een familieopstelling. Het is van belang om dit te helen. De verbinding met de mannenlijn is voor de zoon en man van levensbelang. Het is zijn kracht om stevig te staan in het leven met alle uitdagingen die het brengt. En voor vrouwen is dit natuurlijk de vrouwenlijn. De dochter die in verbinding staat met haar moeder en oma’s.
Dank opa, het gaat je goed, liefs Stefan
P.s. Raj is mijn sanyassin naam. Stefan is mijn geboortenaam.
