Het accepteren van de geloofsovertuigingen of wereldbeeld van je ouders (en waarom dit belangrijk is)

Ik (Raj) heb in vele familieopstellingen gestaan als representant. Ook heb ik naast familieopstellingen geven zelf meerdere familieopstellingen meegemaakt. In deze reeks artikelen zal ik hier over delen.

Deze familieopstelling ging over een vraag van iemand die in conflict was met haar moeder. De vraag was waarom dit maar aanhield. In de opstelling was te zien dat de vraagsteller het geloof van haar moeder onbewust niet kon accepteren of daar grote moeite mee had. Ze gaf daarmee haar verbinding met haar moeder op. Deze opstelling heeft mij ook geraakt en ik ben ook naar mijzelf gaan kijken. 

Verstrikt raken met de beelden

Ikzelf heb mij innerlijk krachtig verweerd naar de manier hoe mijn moeder kijkt, of de beelden die zij draagt met betrekking tot mannen en vrouwen. En door dit verweer, door bijvoorbeeld in discussie te gaan, raakte ik er meer verstrikt mee. Het was als een spinnenweb, hoe meer ik mij verweerde en worstelde ermee, hoe meer ik vast kwam te zitten. Dit kwam eigenlijk omdat ik het juist energie en aandacht gaf. 

Daarom was meditatie zo belangrijk wanneer dit gebeurde. Door de beelden of de stemmen te aanschouwen van een afstand. Zonder het te veroordelen of om ermee in discussie te gaan. Zelfs hoe ellendig en uit verbinding ze ook waren. De neiging om geïrriteerd te worden, of te gaan vechten, hetzij afwijzen of er tegenin gaan was groot. Hopen dat ik ze kon verslaan en dat ze dan weggingen terwijl dat eigenlijk een manier was om het niet werkelijk te aanschouwen. In meditatie of met een familieopstelling. 

Dit toont ook weer aan dat we onze ouders te nemen hebben precies zoals ze zijn. Elk verzet lijdt tot het verliezen van verbinding met onszelf, onze ouders en het leven zelf. Ik krijg dan altijd het gevoel van zweverig zijn. Kan mij niet goed concentreren of het lijkt alsof het hele leven aan mij voorbij gaat zonder dat ik het gevoel heb echt deel te nemen. Voel mij onzichtbaar. 

Accepteren of niet?

Met accepteren bedoel ik niet conformeren of dat we aanhanger worden van hetzelfde geloof, religie of wereldbeeld. Maar deze te eren dat ze onderdeel zijn van onze ouders. Dat het voor hun belangrijk is om hierin te geloven omdat het ze iets geeft. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze ook belangrijk zijn voor ons of dat ze betekenis geven in onze levens. Echter geeft het eren of accepteren hiervan ons de vrijheid om werkelijk te kiezen. Zo komen we uit de verstrikking. En mag het geloof voor ons ook iets betekenen, prima!

Het accepteren en nemen van onze ouders zoals ze zijn, in al hun positiviteit maar vooral ook in al hun negativiteit is super belangrijk voor ons leven. Zo blijkt uit familieopstellingen. We hebben echter nogal de neiging om het negatieve gedrag af te wijzen. Hier kritisch over te zijn. Het is alleen zo zonde van onze energie. 

Aan het einde van de familieopstelling was er een mogelijkheid tot heling en kwam ze tot inzicht dat ze het geloof van haar moeder had te nemen. Op die manier kon de verbinding met haar moeder weer herstellen. 

Raj

Als je ook op zoekt bent naar heling of verheldering? Geef je dan op voor 1 van de familieopstellingen dagen.